| هنر نو هرمز | HORMOZ NEW ART
هنر پیرامونی در جزیره هرمز| هنر نو هرمز | HORMOZ NEW ART
هنر پیرامونی در جزیره هرمزHORMOZ ART FESTIVAL NO 3
حدود دو ماه ازبرگزاری اولین فرش خاکی هرموز گذشته است و قرار است بهمن ماه سومین رویداد هنر هرمز را برگزار کنیم از آنجاییکه تاکید بر مستقل بودن رویداد است و هیچ منابع مالی در اختیار گروه نیست تصمیم می گیرم برای تامین هزینه های رویداد پروژه ای را در بندرعباس قبول کنم قبل از اتمام و تحویل کار در قرار داد قید کردم که به جای دستمزد امکانات و ابزار را برای خودم داشته باشم با این قصد که این امکانات را برای رویداد بکار بگیرم . پروژه که تمام شد با همراهی دوستان چند روز قبلش ابزار و وسایل را برداشتیم و به محل برگزاری رفتیم طبق معمول ساحل شرقی هرموز روبروی سنگ غراب کمپ کردیم ،گروه در عرض چند روز محدوه ی جشنواره را پاکسازی کرد، دستشویی های صحرایی آماده شد و برای نشست های شبانه و کارگاه ها نیز در مرکز کمپ جایگاهی ساختیم شب قبلش با هنرمندان هسته فکری رویداد، برنامه ریزی را انجام دادیم، از سال 1383 که اولین رویدادها به صورت کوچک و جمع و جور انجام می شد «ایمان کیخا »همیشه همفکر، خوش فکر و همراه من بود و بعد ها هم که به زاهدان رفت به هر طریقی خودش را به برنامه های هرموز رساند ،» محمد سایبانی» هم که مرد همیشگی هنر هرمز بوده و هست و البته به این جمع دو سالی می شد که «محمد بانوج» هم پیوسته بود ، هادی بانوج و امین تیماس هم از سال 86 با ما همراه شدند و توانایشان در همین یک سال موثر و مفید بود . سال قبل « لاله فلاحتی» که تازه از مالزی برگشته بود و حکم استادی را برای همه ی ما داشت همراه مان شد ،حضورش همیشه برای همه هنرمندان دلگرمی بود و پر از انرژی . سه شب برگزاری رویداد را تا صبح نخوابید و همه ی توانش را برای بهتر شدن رویداد گذاشت.
از ماه ها قبل که برنامه ریزی را برای این رویداد انجام می دادیم برنامه این شد که علاوه بر دعوت از همه هنرمندان برای اجرای اثر ، اساتید مهمان امسال دو گروه باشند چند هنرمند برگزار کننده کارگاه های عملی و تئوری و هنرمند مطرح کشوری که علاوه بر تولید اثر و حضورش در رویداد بازتاب فعالیت های هنری در هرمز را هم با توجه به جایگاهش داشته باشد . سیف اله صمدی و هدیه تهرانی با هم آمدند و باوند بهپور با گروه کات آرتیست ها آمد .
( سال ها بود که اصرار داشتم که هنر خارج از مرکز مهم است و نادیدن شدن آن نه به دلیل کیفیت و یا کمیت هنر دور از مرکز، بلکه معضل بزرگتری است و نگاه نادرست هنری تنها بخش کوچکی از آن است در ساحت کلان سیاست ورزی و توسعه ناهمگون در همه ی امور مسبب این وضعیت است)
آن سال هم تاکید داشتم که سه اصل همیشگی همچنان اعمال شود :
یک) رویداد به صورت غیر رقابتی برگزار می شود و هیچ اثری قضاوت نخواهد شد .
دو ) انجام کارها به صورت گروهی و تیم وورک باشد.
سه ) هیچ اثری به لحاظ محتوا و اجرا حذف و یا سانسور نخواهد شد .
آنچه ازابتدا مورد تاکیدم بود در وهله اول جنبه آموزشی و برگزاری کارگاه های هنر معاصر در رسته های پرفورمنس آرت ، هنر تعاملی، هنر چیدمان ، هنر صدا و سایر رشته های مرتبط بود، بدون آنکه تمایزی داشته باشند . البته شرایط حضور در رویداد هم مثل سالهای قبل بود و هر شرکت کننده می بایست با هزینه خودش در رویداد حضور داشته باشد امکانات و لوازم اسکان و مواد غذایی را خودش تهیه کند و برای رونق اقتصاد کم در آمد محلی ، علاوه بر استفاده از وسایل نقلیه جزیره خریدهای خود را نیز از اقتصاد خرد محلی انجام دهد. در واقع رویدادهای هنری که از چند سال قبل در هرموز برنامه ریزی و اجرا کرده بودیم تا حدودی توانسته بود تغییراتی در کسب و کار محلی انجام دهد خصوصن بعد از اجرای فرش خاکی که این تاثیر مشهود بود .
اما آنچه آن سال بصورت ملموسی در رویداد انرژی و فضای مثبت را به همراه آورد حضور مردی یگانه و ویژه بود که با وجود آنکه 76 سال سن داشت هیچ حس نمی کردی خستگی دارد یا کم می آورد ،» ایرج زهری» از آلمان آمده بود و با دل و جان سه روز تمام در کنار هنرمندان و پا به پایشان در جزیره حرکت کرد . اول صبح پیش از همه وسط کمپ رویداد بود و تا غروب یکسره آموزش می داد و همه را دور خودش جمع می کرد . مرد عجیبی که انگار روح جزیره با او یکی شده بود . چهار سال بعد که خبر در گذشتش آمد برای همه ی ما باورش سخت بود هر چند تا هنوز « ایرج زهری « هر روز صبح اول وقت، پیش از طلوع در هرموز بلند می شود و برای خورشید می رقصد . همانطور که آن سال ده ها نفر را هر صبح در هرموز سال 1387 رقصاند و به سوی خورشید برد .
احمد علی کارگران
جزیره هرموز
HORMOZ ART FESTIVAL NO 4
گروه هنر نو هرمز
گروه هنر نو هرمز فعالیت های هنری خود را در رسته هنر پیرامونی و هنر معاصر از سال 1385 آغاز نمود این گروه عمده فعالیت خود را در جزیره هرمز انجام داده و متمرکز بر جغرافیای پیرامونی جنوب است. موسس و پایه گذار این گروه احمد علی کارگران است که جهت ادامه ی فعالیت های بزرگ و حرفه ای خود هسته ی اولیه شورایی آن متشکل از احمد علی کارگران ، محمد سایبانی ومحمد بانوج تشکیل گردید . در ادامه ی فعالیت و با برگزاری رویدادهای وسیع تر به اعضا شورای مرکزی گروه علی رضوانی ، امین تیماس ، هادی بانوج و فاطمه بردال اضافه شدند. سیاست کاری و هنری این گروه مبتنی بر شورایی و غیر متمرکز بوده و متکی بر کار گروهی ( تیم وورک ) است ، رتبه بندی و درجه بندی در سمت نداشته و افراد گروه تنها تقسیم کار و مسئولیت بسته به نوع فعالیت یا رویداد خواهند داشت ، همچنین بنا بر نوع و میزان پیچیدگی یا وسعت رویداد اعضا دیگری نیز به گروه اضافه خواهند شد به طوریکه در یک رویداد بزرگ اعضا و داوطلبین همکار به شصت نفر خواهد رسید .تصمیم گیری در مورد برنامه ریزی و سیاست کاری با اعضا شورای مرکزی خواهد بود و هر کدام از اعضا حلقه ی اجرایی نیز ، در راستای فعالیت خود در گروه های کوچکتر صاحب شورا و نظر هستند . این گروه همچنین بنا بر نوع رویداد هنری استقلال گروه های کوچک درونی خود را حفظ کرده و در مواردی برنامه ریزی و اجرای رویداد توسط همان زیر گروه انجام می شود . سایر اعضایی که بصورت متمرکز از سالهای ابتدایی عهده دار مسئولیت بوده اند شامل : رضا کولغانی،نبی تیماس ، فاطمه زارع ، هادی علیشاپور ، حوری زارع ، محمد رضوانی ، حسن بردال ، عبدالحسین رضوانی ، احسان میر حسینی ، معصومه ذاکری ، پیمان بخشی، لاله فلاحتی و فرح امینی ، محمد ایرندگانی ،حمید پشتگل، علیرضا رحیمی، حسن نیکزاد، محمد جواد حاجی زاده ، مسعود بهزادی فر ، رضا دهقانی ،احسان ذبیح رضوانی ، میلاد عامری هستند .
HORMOZ ART FESTIVAL NO 2
سال ها بعد از تداوم و انسجام فعالیتهای هنری با تمرکز بر « هنر خارج از مرکز » و ایجاد فضایی متفاوت از جریان غالب که رویکردی غیر همسو با ذهنیات فردی ام داشت ، قالبی از رویدادها را در نظر داشتم که تکلیف خودش را با سیر معمول مشخص کند به همین دلیل از همان اوایل دهه هشتاد این رویدادها علاوه بر اجرایشان در محیط طبیعی و پیرامونی و دعوت از هنرمندان مستقل سه ویژگی مهم داشت اول اینکه هیچ قضاوت و داوری چه در ارایه اثر و چه در اجرای اثر نباشد. دوم آنکه در نحوه برگزاری رویداد هیچ چارت مشخص مدیریتی و معمول نباشد برای انجام کارها یک تیم بصورت گروهی و همطراز داوطلبانه همه امور را پیش ببرد شرکت کننده ها در هنگام رویداد با سلسله مراتب دبیر و مدیر و مسئول اداری طرف نباشند همه ی اجرا را یک گروه در سطح همسان انجام دهد. و سوم آنکه سانسور تعطیل، هیچ اثر پیشنهادی به لحاظ محتوا حذف نخواهد شد. با این رویکرد سال ۱۳۸۶ رویداد هنر پیرامونی و معاصر در هرموز انجام شد.
دی ماه ۸۶ بود و قبل از رویداد به همراه یک گروه تازه کار و البته عجیب، کاری که همشان بعدها رفاقتی مداوم و کاری را پیش گرفتند به اتفاق برادران تیماس امین و نبی، هادی‌ها بانوج‌و علیشاپور کمبوجیه پشتگل و چند تا رفقایشان لوازم برپایی کمپ را از اسکله شیلات بار قایق زدیم و راهی هرمز شدیم مستقیم رفتیم ساحل نوک دور ، سه شبانه روز یا امکانات اولیه همانجا ماندیم و فضا را ساختیم یک کمپ ساحلی. یک روز مانده بود به اجرا برگشتم بندر برای هماهنگی حرکت هنرمندان به جزیره و البته گشایش نمایشگاه ام، بعد از افتتاح دریا طوفانی شد و خیلی هامان مجبور شدیم در همان گالری بمانیم از قضا روز آغاز رویداد باد نعشی گرفت و به هر مشقتی بود همه هنرمندان خودشان را به ساحل شرقی هرموز رساندند . ...
همه آمدند از کرمان و بوشهر و شیراز و اراک و شهرهای دیگر و البته اساتیدی که برای برگزاری کارگاه پرفورمنس از آلمان آمده بودند .شب ها را همانجا می ماندیم اجرا بود و ارایه کار و یا کارگاه آموزشی و روزها در امتداد یک کیلومتری ساحل پرفورمنس آرت و اینستالیشن و هنر پیرامونی... محمد سایبانی که هسته فکری رویداد بود قرار شد برای ساخت یک اثر فاخر هنری که البته کاربردی هم باشد اقدام کند این اثر محمد بهمراه گروهش پیمان بخشی و رضا رمضان پور و بابک، سه روز مداوم طول کشید تا ساخته شود آخرش هم ساعت های پایانی رویداد همه شرکت کننده ها با ساز و دهل و چمک آن را افتتاح کردند، کانسپت چوال آرت محمد قرار بود کاربردی باشد اما ...
احسان رضایی از این روند فیلمی ساخت در دو لت که از یک طرف سایبانی و گروهش با سر و صدا و هیاهو داشتند اثر می ساختندو در آن دیگر فیلم من در کنار دریا با کندی و سکوت مجسمه ای برای دریا می ساختم...
HORMOZ ART FESTIVAL NO 1
گروه هنر نو هرمز
گروه هنر نو هرمز فعالیت های هنری خود را در رسته هنر پیرامونی و هنر معاصر از سال 1385 آغاز نمود این گروه عمده فعالیت خود را در جزیره هرمز انجام داده و متمرکز بر جغرافیای پیرامونی جنوب است. موسس و پایه گذار این گروه احمد علی کارگران است که جهت ادامه ی فعالیت های بزرگ و حرفه ای خود هسته ی اولیه شورایی آن متشکل از احمد علی کارگران ، محمد سایبانی ومحمد بانوج تشکیل گردید . در ادامه ی فعالیت و با برگزاری رویدادهای وسیع تر به اعضا شورای مرکزی گروه علی رضوانی ، امین تیماس ، هادی بانوج و فاطمه بردال اضافه شدند. سیاست کاری و هنری این گروه مبتنی بر شورایی و غیر متمرکز بوده و متکی بر کار گروهی ( تیم وورک ) است ، رتبه بندی و درجه بندی در سمت نداشته و افراد گروه تنها تقسیم کار و مسئولیت بسته به نوع فعالیت یا رویداد خواهند داشت ، همچنین بنا بر نوع و میزان پیچیدگی یا وسعت رویداد اعضا دیگری نیز به گروه اضافه خواهند شد به طوریکه در یک رویداد بزرگ اعضا و داوطلبین همکار به شصت نفر خواهد رسید .تصمیم گیری در مورد برنامه ریزی و سیاست کاری با اعضا شورای مرکزی خواهد بود و هر کدام از اعضا حلقه ی اجرایی نیز ، در راستای فعالیت خود در گروه های کوچکتر صاحب شورا و نظر هستند . این گروه همچنین بنا بر نوع رویداد هنری استقلال گروه های کوچک درونی خود را حفظ کرده و در مواردی برنامه ریزی و اجرای رویداد توسط همان زیر گروه انجام می شود . سایر اعضایی که بصورت متمرکز از سالهای ابتدایی عهده دار مسئولیت بوده اند شامل : رضا کولغانی،نبی تیماس ، فاطمه زارع ، هادی علیشاپور ، حوری زارع ، محمد رضوانی ، حسن بردال ، عبدالحسین رضوانی ، احسان میر حسینی ، معصومه ذاکری ، پیمان بخشی، لاله فلاحتی و فرح امینی ، محمد ایرندگانی ،حمید پشتگل، علیرضا رحیمی، حسن نیکزاد، محمد جواد حاجی زاده ، مسعود بهزادی فر ، رضا دهقانی ،احسان ذبیح رضوانی ، میلاد عامری هستند
